Muzyka: Tomasz Stańko (1, 3, 4, 5, 6, 8, 9, 10), Witold Szczurek (2), Apostolis Anthimos (7)
Kontynuacja popowego kierunku obranego na płycie „C.O.C.X” (nagranej wcześniej, ale opublikowanej z dwuletnim opóźnieniem w 1985 r.). Grają Witold Szczurek na kontrabasie I gitarze basowej, Apostolis Anthimos na gitarze i perkusji oraz Tomasz Hołuj na instrumentach perkusyjnych. Choć płyta ukazała się w państwowym wydawnictwie Polskie Nagrania „Muza”, była pierwszym albumem trębacza opublikowanym poza serią „Polish Jazz”.
Krótko po premierze w 1984 r. album spotkał się z nieprzychylnymi opiniami. Konserwatywni krytycy - dla których niespełna 40-letni Stańko był już klasykiem polskiego jazzu - zarzucili mu komercjalizację i schlebianie pospolitym gustom. Mylili się. Ponad „popowym” ciałem unosi się free jazzowy duch, a charakterystyczne, brutalno-liryczne brzmienie trąbki nie daje zapomnieć, że jesteśmy daleko od muzycznego banału.