Muzyka: Tomasz Stańko
Muzyka ilustracyjna do spektaklu w reż. Krzysztofa Warlikowskiego z 1995 r. to jedno z najbardziej nastrojowych dzieł trębacza, doskonale funkcjonujące poza teatralnym kontekstem. Jazz - według samego artysty „ciemny, melancholijny, miły i liryczny” - ilustruje wstrząsającą opowieść o seryjnym mordercy. Paradoksalnie, to muzyka przyjazna i kojąca nocą po ciężkim dniu. Zaledwie jeden temat zaprezentowany został w kilkunastu wariacjach, którym towarzyszą przejmujący śpiew Doroty Miśkiewicz i subtelne brzmienia instrumentów akustycznych i syntezatorów.