Muzyka: Tomasz Stańko (1, 2, 3, 7, 9, 10); Anders Jormin, Tony Oxley (4); Bobo Stenson, Anders Jormin, Bobo Stenson (5); Tomasz Stańko, Anders Jormin, Tony Oxley (6); Tomasz Stańko, Bobo Stenson, Tony Oxley (8)
Nagranie z 1997 r. zdobyło najwyższą notę w brytyjskim przewodniku o jazzowych arcydziełach wszechczasów „Penguin’s Guide to Jazz on CD”.
Stylistyczna kontynuacja albumów „Bosonossa” i „Matka Joanny”, zrealizowana w 1996 r. przez ten sam zespół (kwartetem (Bobo Stanson - fortepian, Anders Jormin - kontrabas, Tony Oxley - perkusja) i według tej samej koncepcji z naciskiem na mistrzostwo oryginalnych kompozycji, rozwijanych w swobodnych, otwartych improwizacjach przez najlepszych muzyków w Europie.
Tomasz Stańko: Według mnie i Manfreda również, to jest najlepsza płyta w tym kwartecie”.
Album Artysta zadedykował swojej matce, Eleonorze Stańko.