Zainteresowania Jana „Ptaszyna” Wróblewskiego (1936-2024) - saksofonisty, kompozytora, aranżera, dyrygenta i lidera wielu zespołów - obejmowały różne formy jazzu: od akompaniowania piosenkarzom, przez mniej lub bardziej tradycyjne swingowanie, swobodną improwizację i rockiem podszyte fusion, aż po ambitne łączenie jazzu z muzyką poważną. 

W pewnym momencie zgromadził najlepszych w Polsce muzyków w jeden skład, czyli Studio Jazzowe Polskiego Radia. Głównie sam pisał muzykę, ale też bardzo dużo kompozycji zamawiał u innych artystów o różnym profilu. Dziwi mnie, że Studio nie ma takiego miejsca w naszej historii jazzu, jakie powinno mieć.
(Tomasz Stańko „Desperado. Autobiografia”)